Ένας γερμανός αξιωματικός , ο Υπολοχαγός Κάρλ Φον Στάϊν , που μένει στο σπίτι του καθηγητή Βίκτωρα Καστριώτη ως Αξιωματικός Διαφώτισης , ερωτεύεται την ανιψιά του , Λίζα , μη γνωρίζοντας ότι είναι εβραία . Το ζευγάρι ετοιμάζεται να παντρευτεί , όταν ο Φον Στάϊν μαθαίνει την αλήθεια . Παραδίδει την κοπέλα στην Γκεστάπο και αμέσως μετά ζητάει μετάθεση στο ανατολικό μέτωπο . Όταν μετά την κατάρρευση του μετώπου επιστρέφει στο Βερολίνο , μαθαίνει την τύχη των εβραίων αιχμαλώτων , και πληροφορείται ότι η Λίζα είναι νεκρή . Τότε αρχίζουν οι παραισθήσεις και απόφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του ...
Ο Δημήτρης Μυράτ είναι ο ψυχίατρος Στόκμαν . Που να αφήνεις μούσια . Του κοτσάραν ένα θεατρικό για να κάνει τον έγκριτο . Παρόλα αυτά , είναι ο χαρακτήρας έκπληξη στο όλο δράμα ...
Ο Πέτρος Φυσσούν είναι ο διαφωτιστής Γερμανός Φον Στάϊν . Πολλοί συναδελφοί του τον λένε κουραμπιέ . Αυτός δηλώνει ονειροπόλος . Ακούει την νεαρά Λίζα να παίζει πιάνο και παθαίνει την πλάκα του μαζί της . Ξέρει και αυτός πιάνο . Στο πρώτο τους ραντεβού μέσα σε κάτι μυγδαλιές , ο Φον Φυσσούν αρχίζει να μιλάει στην Λίζα για το πόσο ωραία είχε περάσει στο μεγάλο συνέδριο του κόμματος στην Νυρεμβέργη . Μέχρι και χαιρετούρες μέσα στα χωράφια κάνει απ'τον ενθουσιασμό του . Η κοπελία έχει ψιλο ξενερώσει για κάποιο λόγο και θέλει να φύγει . Μένει όμως και συνεχίζουν την κουβέντα τους για άλλα θέματα . Είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της . Τις ελεύθερες ώρες του μιλάει για την ανωτερότητα της άριας φυλής μπροστά στον καθρέφτη του . Κάποια στιγμή της κάνει πρόταση γάμου . Εκείνη αρνείται και του λέει το γιατί . Μένει άφωνος και γίνεται μπουχός . Την κατέδωσε στην γκεστάπο την επόμενη μέρα και ζητά μετάθεση στο θέρετρο του Ανατολικού Μετώπου . Στο μέτωπο αρχίζει να βλέπει παντού την Λίζα και οι τύψεις συνέιδησης τον κάνουν να αναθεωρεί κάποια πράγματα . Ο πόλεμος τελειώνει και ο Φυσσούν επιστρέφει στην κατεστραμένη του χώρα . Αρχίζουν οι εφιάλτες και τα χάπια . Ξαναγυρίζει στην Ελλάδα με την ελπίδα να βρεί την Λίζα , αλλά παθαίνει την "νευροφυσική ταραχή" μόλις μαθαίνει για την τύχη της , βάζοντας ένα τέλος . (στην ουσία ο Στόκμαν τον ώθησε πρός τον θάνατο , γιατί αντί για θεραπία του έκανε προπαγάνδα και ο τρελός άρχησε να βλέπει λαμπαδοδρομίες)
Ο Μάνος Κατράκης είναι ο καθηγητής Βίκτωρας Καστριώτης . Είναι καθηγητής ιστορίας και γνωρίζει πως τίποτε δεν διαρκεί επ αόριστον . Είναι ψύχραιμος και καπνίζει την πίπα του φορώντας το μπουρνούζι του .
Η Έλλη Φωτίου είναι η Λίζα . Ποζάρει ως η ανιψιά του Καστριώτη . Είναι κόρη ένος φίλου του , που τον είχε βοηθήσει παλιότερα . Του είχε υποχρέωση και την πήρε υπό την προστασία του . Σπουδάζει πιάνο και ντύνεται σαν κατάσκοπος , αλλά φαίνεται γλυκιά κοπέλα . Η Έλλη Φωτίου είχε παίξει και στο καταπληκτικό θρίλερ του Μανουσάκη , το ΦΟΒΟΣ (1966) . Έκανε την κωφάλαλη που δολοφονεί ο Ανέστης Βλάχος μέσα στο σταύλο .
-----------------------------------------------------
Η ταινία από άποψη σκηνοθεσίας και ατμόσφαιρας είναι άψογη . Αλλά , μόνο ένας Μανουσάκης θα μπορούσε να γράψει ένα τέτοιο σενάριο αταίριαστου έρωτα . Εβραία με Ναζί . Πολλά χρόνια μετά , ένας άλλος σκηνοθέτης , ο Μανούσος Μανουσάκης , θα σκηνοθετήσει παρόμοιους ψευτο-έρωτες για την ιδιωτική τηλεόραση . Αρχιτέκτονας με γύφτισσα , Μητροπολίτης με σκισμένο φρύδι με νεαρά Αγιογράφο , Αλβανός με την γυναίκα του Έλληνα τσιφλικά , Χριστιανός με Μουσουλμάνα , Κρητικός με Κρητικιά αντίπαλης οικογένειας , Μαθηματική διάνοια χωριάτης με την καθηγητριά του , Ταύρος με Τοξότη , και άλλα σαχλά ...
